| |
Scho i de Schuel, isch er für sych und vill elei
Hätt wenig Fründ, hätt wenig Find, isch vill dihei
Doch deet git’s z’wenig Brot - Hungersnoot
Er gaht uf d’Gass, er suecht en Job, er findet nüüt
Da git’s e Schtraass, wo öppis los isch, voller Lüüt
Furt isch de Hunger, kän Apetit - Bourbonstreet
Mhhh - deet schpillt eine Blues, vergisst die Wält um sych
De singt und schpillt und wird deby na rych
Oh, das isch die Wält, nur soo verdient mer Gäld
Er lehnt sich e Gitarre, probiert und luegt dem Maa uf d’Händ
Er üebt verbisse, au wänn’s diheime schlaafe wänd
Sis einzig Ziel wo’s git: - Bourbonstreet
Er hätt schnäll begriffe, öppis hätt er schnäll kapiert
Mit drüü Griff isch mer deby, und die bringt er raffiniert
Er isch de King of Blues, obenuus!
Er hätt Erfolg, en Huufe Gigs, en Huufe Chicks
En Huufe Pot, vill Bier und Schnaps und z’letscht en Fix
Oh, so churz vor em Zenit - Bourbonstreet
Hüt han en gseh, uf de Schtraass, er hätt sin Job g’macht
Hockt uf sim Peavey, mit de Strat und hätt sin Blues `braacht
Jedi Falte i sim G’sicht, verzellt e G’schicht
Er schpillt nach Note, mängmal gänd’s em zwei, sie blybed schtah
sie gönd verby, wyched em uus, sie müend’s nöd haa
er singt sin Blues, es isch nöd wyt - a d’ Bourbonstreet
|
